Lubelska Izba Lekarsko-Weterynaryjna

Zbigniew Wróblewski, Antoni Gamota, Alla Vynjarska

Ludwik Timoftiewicz - wybitny absolwent pierwszego rocznika C.K. Szkoły Weterynarii we Lwowie

          Ludwik Timoftiewicz urodził się 27.02.1861 r. we Lwowie. W roku akademickim 1881/82 rozpoczął studia weterynaryjne w nowo otwartej Cesarsko-Królewskiej Szkole Weterynarii i Szkole Kucia Koni w połączeniu z Zakładem Leczenia Zwierząt. we Lwowie. W czasie studiów rozpoczął pracę jako asystent w Katedrze Fizjologii i Farmakologii w latach 1884-1887. Jako student był założycielem Bratniej Pomocy słuchaczy lwowskiej szkoły weterynaryjnej. W roku 1855 w gronie 27 pierwszych absolwentów uczelni uzyskał dyplom lekarza weterynaryjnego z odznaczeniem.

       W latach 1887 -1889 pracował jako Powiatowy Lekarz Weterynarii w Kołomyi. Prawdopodobnie za namową profesora Stanisława Królikowskiego na prośbę Fortunata Chełchowskiego tworzącego w Bułgarii podstawy służby weterynaryjnej, przyjął propozycję pracy od   państwa bułgarskiego. W 1889 roku został mianowany Szefem Cywilnej Służby Weterynaryjnej w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych w Sofii. Zorganizował cywilną służbę weterynaryjną w Bułgarii był autorem „Ustawy o chorobach stadnych”. W 1892 roku założył pierwsze bułgarskie czasopismo weterynaryjne „Wieterinarna Sbirka”, które redagował przez pierwsze 3 lata, założył również Towarzystwo Weterynaryjne w Sofii. Po powrocie do Lwowa w 1894 roku objął stanowisko Krajowego Weterynarza Galicji oraz docenta lwowskiej uczelni weterynaryjnej, gdzie wykładał „Naukę o oględzinach bydła i mięsa”, został również Komisarzem Rządowym do egzaminów w Akademii Weterynaryjnej we Lwowie. Działa również społecznie, w 1899 roku został prezesem Galicyjskiego Towarzystwa Weterynaryjnego, członkiem Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarczego oraz współzałożycielem Towarzystwa Chowu Drobiu. Był odznaczony wysokimi odznaczeniami bułgarskimi i austriackimi.

        Zmarł 3.11.1900 roku przeżywszy zaledwie 39 lat w Wiedniu, gdzie przebywał na leczeniu. Ludwik Timoftiewicz był wybitnym organizatorem, administratorem, społecznikiem a także ambasadorem lwowskiej uczelni weterynaryjnej, skoro ponad 20 Bułgarów otrzymało dyplomy lekarzy weterynaryjnych we Lwowie. Niestety ze względu na brzmienie nazwiska w obcej literaturze przypisywano mu narodowość rosyjską.

Artykuł powstał w ramach projektu: Nowatorskie podejście do dziedzictwa historycznego: dziedzictwo naukowe medycyny weterynaryjnej polsko - ukraińskiego pogranicza; Umowa grantowa PLBU.01.01,00-UA-1055 / 20-00 w ramach Programu Współpracy Transgranicznej Polska - Białoruś - Ukraina 2014 - 2020 Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa.